Toen ik opgroeide voelde ik met hele korte vlagen dat Alles Eén was. Die momenten waren magisch, ik voelde me één met de natuur en ervoer een flow waarin alles vanzelf ging.

Echter het merendeel van de tijd leefde ik vanuit misidentificaties en programmeringen, wat ervoor zorgde dat ik voortdurend aan het overleven was.
En waardoor mijn gevoeligheid als een enorm struikelblok voelde.

Ergens diep van binnen voelde ik dat het dit niet was, dat ik iets kwam doen op Aarde, maar ik had geen idee wat.

Intense periodes in mijn leven diende zich aan en ik voelde enkel dat ik naar dat onder de oppervlakte wilde gaan, dat dreef me.

Hierdoor heb ik vele processen mogen doorlopen, die steeds stukjes afpelden van wie ik niet was, waardoor ik steeds meer en dieper kon gaan voelen wie ik Wel was.

En dat wat ik eerder met hele korte vlagen voelde, die flow, werd steeds meer voelbaar en zichtbaar en de vlagen werden langer.
Vanuit die flow ervaarde ik dat het Leven voor mij en door mij ging bewegen.
Dromen werden werkelijkheid op exact het juiste moment juist door de overgave aan die flow.
Ik voelde een enorme gedragenheid, dankbaarheid én een enorme verbondenheid in Alles en met Alles.

En in dat hele proces liet zich ook steeds duidelijker zien en voelen wat ik kwam doen op Aarde.
Ik hoefde er niets voor te doen, het kwam als vanzelf naar me toe, de vorm werd me geschonken door de Aarde.

Ik was Thuis in meZelf op Aarde en precies dát is wat ik jou ook gun!

Voel je Welkom!

Liefs,
Wendy]